Κοίτα πιο καλά γύρω σου... θα βρεις μικρές νεράιδες... κάποιες είναι προορισμένες να κάνουν τα λουλούδια όμορφα... να ανακατεύονται με το βουητό των μελισσών και το κελάιδισμα των πουλιών...

Είναι και κάποιες άλλες που στα χείλη τους το χαμόγελο δεν ανθίζει εύκολα... που η ζεστασιά δεν υπάρχει πάντα στο βλέμμα τους... αυτές είναι οι νεράιδες που προορίζονται για το χίονι...

Ο πάγος είναι το σπίτι τους και το χιόνι το βασίλειό τους... και το χρόνο τους τον περνούν υφαίνοντας σε διάφανους αργαλιούς νιφάδες χιονιού για να τις δώσουν στην βασίλισσά τους και να τις αφήσει να τρέξουν στον άνεμο.

Το χαμόγελό τους, εκείνο το σπάνιο, αδιόρατο και γοητευτικό χαμόγελο όταν χαράσεται... έχει μια απόκοσμη ζεστασιά... μια ζεστασιά που αν κανείς δεν το προσέξει μπορεί να κάνει την εύθραυστη μαγεία του χιονιού να χαθεί... να διαλυθεί...

Η βασίλισσα του χιονιού... ντυμένη στα λευκά... και το χρώμα να γίνεται γαλάζιο τρυφερό όταν το φως πέφτει πάνω της... ξεκινάει κάθε βράδυ ένα ταξίδι στον κόσμο...